azken erromeria da hau

herri txikietako plazetan

inork ez du bankariaren alabarekin

dantzan egin nahi

ausentziek gehiago batzen gaituzte

nik ez dut besteentzat begirik

errari nabil barkatzeko

ahul eta norabide gabe azken aldian

inork ez du sasoi hauetan oroitzapen txar bat

memorian boxeo-kolpeka eduki nahi

errepide hau beste norabait doa

eta gu elkarrekin baina ez elkarrengana

eta ez aurrerago

itsasoa sentitzen ahal da errekaren amaieran

eta musika apur bat ozen San Martin utzi ahala

gaurtik aurrera ez dakigu bihotza zerez bete

larruzko zapatak ditut euritarako

lastoa erraiak osatzeko

eta babes gutxi datozen entregatarako

elkarren oztopoekin egiten dugu topo

datozen ekaitz guztiak irauteko gai garela

sinetsarazi diogu elkarri

ez gaituela mareak irentsiko

nahiz eta ura aspaldian hazita datorren

norabide gabeko trenetan erretako

ikatz guzia izartu da gauez

eskuetan gurutzatzen dira gure odolbideak

lurrarekin estutu arren

inoiz baino ilaunago sentitu gara

musika entzuten da oraindik plazan